Basri, demir yollarında yol bekçisi olarak çalışmaktadır ve yalnızdır.Tek oğlu olan Seyfi tam 18 yıl önce, okuduğu üniversitede öğrenciyken gözaltına alınmış ve o günden sonra hiç kimse Seyfi'den haber alamamıştır. Bu durumda ne ölüdür Seyfi, ne sağ... ne vardır ne de yok... Oğlu kaybolduktan altı yıl sonra da karısı ölmüştür Basri'nin.Basri, oğlunun kaybından sonra, yavaş yavaş toplumdan soyutlamaya başlamıştır kendisini. Onu günden güne çepeçevre saran bir umut yaşatmıştır bugüne kadar. Her gün kontrol etmek için üzerinde yürüdüğü tren yolları, 18 yıldır aralıksız her ayın başında ve ortasında oğlunu bulmaları için yazdığı dilekçeler...Anadolu'nun bereketli toprakları ve onu sarıp sarmalayan uçsuz bucaksız tren yolları, umut ve vicdan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Düşüncelerinizi bizimle paylaşın